Rit langs olifanten 🐘

Dinsdagmorgen rond 10.00 uur waren Marian en Edmée bij ons. Zij waren onze gidsen voor vandaag. We hadden de beschikker over 3 motoren en 1 auto. Rond 10.20 uur zijn we vertrokken. Marian en Edmée samen op 1 motor, en Willem en Dennis op een motor, Meta, Jesse, Nine en ik gingen in de auto er achter aan.

We reden door een mooie natuur, we hadden het idee dat het allemaal wat groener was. Na ongeveer 10 km zijn we gestopt. Daar allemaal wat gedronken en Edmée had lekker een zelf gemaakte cake mee. Vanaf hier zou de rit echt beginnen en moesten we vooral naar links kijken. Aan deze kant konden we de olifanten spotten. Het mooie was dat de motoren voorop reden en dat zij ons wenkten als ze wat zagen. Wij in de auto waren van de foto’s, dat lukte op de motor natuurlijk niet.

Je zag onderweg een heleboel rescue kampen voor olifanten. De olifanten worden in zo’n kamp opgevangen die uit de bosbouw en van andere arbeid verlost zijn. De olifanten worden er goed verzorgt. Ze staan in de schaduw, hebben een afdakje, krijgen eten en gaan een paar keer per dag naar de rivier er om zich te wassen en lekker te badderen. Over de rivier waren op sommige plekken bruggen van bamboe en touw gebouwd zodat je ook naar de overkant kon lopen, maar ook halverwege op de brug had je prima zicht, zeker als er olifanten in het water waren. Bij de eerste stop waren de olifanten helaas nog in hun verblijf en was het personeel aan het lunchen. Wij zijn verder gereden en zijn met elkaar een hapje gaan eten bij Stay Wild & Café. Na het eten weer vertrokken. We zouden nog 2 keer stoppen. 1x om een kamp te bekijken waar de olifanten het goed hebben en een heel goed vrij leven hebben. Er is ook een olifant heen gebracht die een gebroken bekken heeft, ik heb hem zelf niet gezien maar anderen hebben hem wel zien staan, hij stond redelijk gehurkt. Jammer dat ik het niet gezien heb. Ook vertelden de meiden dat je op het terrein bulten zag. Ze legden uit dat als een olifant dood gaat ze deze niet zomaar even kunnen weghalen. Dan worden de olifant bedekt met modder. Als het lichaam op den duur vergaat, wordt de bult steeds kleiner. Dit heb ik nooit geweten. Toch nog iets geleerd gister 😉.

Daarna door gereden naar de laatste stop, hier waren olifanten te zien aan een ( te kleine) ketting. Ze stonden wel onder een afdak en kregen wel eten, maar ze hadden totaal geen bewegingsruimte. Er waren ook kleine olifantjes die bij hun moeder stonden, zij hadden al wel een ketting om hun pootje, maar liepen nog los in het hok. Het was niet leuk om de olifanten zo te zien, maar we hebben wel heel goed het verschil kunnen zien.

De rit die we gemaakt hebben was rond de 100 km. Het was prachtig om te doen en we hadden het niet willen missen. Grote dank aan onze gidsen Marian en Edmée 👍🏻